به طور کلی محدودیت های خواص قیرهای معمولی موجود را می توان به شرح زیر عنوان کرد:
– در دماهای بالا و بارگذاری طولانی مدت، امکان جاری شدن قیر، قیرزدگی، تغییر شکل دائم و شیارافتادگی وجود دارد؛
– در دمای پایین و بارگذاری طولانی مدت، تحت اثر تنش های حرارتی امکان بروز ترک در مخلوط آسفالتی وجود دارد؛
– در دمای پایین و بارگذاری کوتاه مدت، قیر شکننده شده و امکان ایجاد ترک های مکانیکی به وجود میآید؛
– قابل استفاده نبودن قیرهای معمولی در برخی از مخلوطهای آسفالتی، نظیر آسفالت متخلخل و یا ماستیک آسفالت؛
– قابل استفاده نبودن در روکش های نازک باکیفیت و دوام کافی.