در این آزمون، یک لایه نازک از قیر به طور پیوسته روی سطح داخلی یک استوانه شیشه ای در ℃163 به مدت 75 دقیقه، در حالی که جریانی از هوای داغ هر سه الی چهار ثانیه روی آن دمیده می شود، می چرخد. مقدار سخت شدگی قیر در این آزمون (کاهش درجه نفوذ و افزایش نقطه نرمی) ارتباط مستقیم با سخت شدگی قیر در جریان تهیه مخلوط آسفالتی گرم دارد. در QUALAGON پایداری اکسایشی قیر به صورت درصد درجه نفوذ باقیمانده و افزایش نقطه نرمی، رسم می شود.
