کنترل آتش در شرایط جوی به درصد حجمی بخارات هیدروکربن ها بستگی دارد.
بخارات هیدرو کربن ها تبدیل به مواد آتشگیر می شوند. هنگامی که درصد این بخارات در هوا بیشتر از مقدار یک درصد حجمی (معادل g/m 345 در هوا)باشد، به این ترکیب «خیلی ناچیز برای سوختن» یا «حد پایین اشتعال» (LFL) گفته می شود، محدوده قابل اشتعال، اغلب به وسیله یک عامل بالقوه برای انفجار در یک فضای بسته، شدت پیدا می کند تا به درصد بخار بالا در هوا به میزان هشت درصد حجمی برسد که در این صورت به آن «حد بالای اشتعال» (UFL) گفته می شود.
