صرفنظر از نقطه اشتعال، یک ماده قابل اشتعال زمانی به خوبی به صورت بخار، کف یا اسپری درمی آید که بتواند به خوبی محترق شود. اگرچه قیر به خودی خود یک جمع کننده الکتریسیته ساکن نیست، ولی تجمع غبار پدید می آید که در نتیجه آن یک مسیر هادی وجود نخواهد داشت. اگر یک حجم عظیم از یک مخزن ذخیره با غبار پر شود، این احتمال وجود دارد که یک جرقه به یک حجم بزرگ آتش منتهی شود. پاشیدن قیر یا تخلیه آن باید با کنترل انجام شود، در عین حال تأثیر فشار بالا در زمان بارگیری تانکرهای جاده یا واگن ریلی یا وجود عملکرد مناسب برای جلوگیری از پاشیدگی قیر، از اهمیت چندانی برخوردار نیست.
