افزایش بی وقفه تعداد انواع خودروها و به تبعه آن بار ترافیکی روی جاده ها منجر شد تا انواع قیرهای پلیمری ثبت شده گسترش پیدا کند که استحکام چسبندگی و همچسبی بسیار بالاتری در مقایسه با قیرهای محلول و قیرابه ها داشته باشند.
این خواص در هنگام پخش سنگدانه ها روی لایه قیر اهمیت بسیار زیادی پیدا می کنند و در مقایسه با قیرهای معمولی، به معنی احتمال کمتر کنده شدن سطح آسفالت راه در حین عبور ترافیکی است. به علاوه قیرهای اصلاح شده در مقایسه با قیرهای معمولی دارای استحکام بالاتر بوده و در گستره دمایی وسیع تری عملکرد مناسب دارند. نتیجه این که قیرهای اصلاح شده در مقایسه با قیرهای معمولی، در دمای بالا و گرما، قیرزدگی نداشته و در سرما شکننده نمی شوند.