1- پودرهای معدنی (پرکننده ها): آهک، سیمان، کربن دودهو غیره؛
2- مواد جایگزین کننده که به مقدار زیادی می توانند به جای قیر مصرف شوند؛ لیگنیت ها، گوگرد و غیره؛
3- کائوچو یا الاستومرها: لاتکس طبیعی، لاتکس مصنوعی، مانند استایرن بوتادین (SB) یا بلاک کوپلیمر یا کوپلیمرهای پیوندی. بلاک کوپلیمرها مانند استایرن، بوتادین، استایرن و یا کائوچوی بازیابی شده از لاستیک های فرسوده و غیره؛
4- پلاستیک ها: پلی اتیلن، پلی پروپلین، اتیلن وینیل استات EVA، پلی وینیل کلراید یا PVC؛
5- ترکیب های مختلف الاستومرها و پلاستیک های ردیف سه و چهار فوق؛
6- پرکننده ها، الیاف و پارچه گونه ها: پشم سنگ، پلی استر، آزبست و غیره؛
7- اکسیدکننده ها: منگنز و سایر نمک های فلزی و غیره؛
8- آنتی اکسیدان ها: ترکیبات قلع، کربن، نمک های کلسیم و غیره؛
9- قیرهای طبیعی: ترینیداد، برمودا و قیرهای طبیعی بهبهان (ایران) و غیره؛
10- هیدروکربن ها: ترکیبات آروماتیک ویژه مصرف در بازیافت آسفالت هستند.
