ارزیابی ریسک بهداشتی قیر شامل تولید و حمل و نقل و استفاده از قیر می شود.
به گونه ای که به تعیین پیامدهای مشخص مرتبط با کار و محیط زیست، کمک می کند.
همچنین ارزیابی ریسک می تواند به تعیین برنامه های کنترلی مناسب به منظور کم کردن تماس با قیر، تعیین تجهیزات حفاظت فردی و توسعه برنامه های آموزشی کارگران کمک کند. تماس کارگران با بخارهای قیر به وسیله حدود تماس شغلی (OELs) کنترل می شود. این حدود به نحوی تعیین گردیده اند که در صورت تماس های مداوم در طول زندگی کاری یک فرد، منحصر به اثرات سو بر سلامت وی نشوند.