به این ترتیب که یک مخلوط معین آسفالتی در آزمایشگاه تهیه شده و مقدار مشخصی از آن در ℃ 165 به مدت 16 ساعت در یک قوطی دربسته نگهداری می شود. حجم هوای وارد بر نمونه در تمام آزمون ها، معین و ثابت می باشد. نتیجه نمونه های اولیه قیرهای آسفالت و نمونه های ذخیره شده، استخراج شده و درجه نفوذ و نقطه نرمی آنها تعیین می شود.
میزان پیرشدگی قیر در طی اختلاط و ذخیره سازی، به وسیله اختلاف قیرها در نقطه نرمی قبل و بعد از ذخیره سازی بیان می شود. در مقیاس آزمایشگاهی این یک آزمون بسیار سخت گیرانه بوده و تغییر نقطه نرمی حاصله بسیار بیشتر از آنچه در شرایط ذخیره سازی صنعتی روی می دهد، است. از این گذشته، این آزمون با قابلیت سخت شدن مخلوط آسفالتی در دماهای بالا و تماس طولانی با هوا ارتباط مستقیم دارد.
