ویژگی های کلی قیر مناسب با توجه به شرایط جوی و ترافیکی و بر مبنای نوع مصالح مصرفی به شرح زیر می باشد:
الف- به اندازه کافی روان باشد و پس از پخش شدن، پوششی یکنواخت و همگن در سطح راه به وجود آورد. علاوه بر این، باید به اندازه کافی غلیظ باشد تا ضخامت این پوشش ثابت بماند و بسته به شیب عرضی و طولی مسیر در سطح راه جاری نشود.
ب- پس از پخش، ویسکوزیته ی لازم و کافی را برای اندود کردن یکنواخت سنگدانه هایی که روی آن پخش می شوند را داشته باشد؛
پ- چنانچه از قیرهای محلول یا قیرآبه ها استفاده شود، باید مواد حلال و یا آب آن در زمان مناسب تبخیر شود، تا چسبندگی لازم بین سنگدانه ها و قیر به وجود آید؛
ت- پس از انجام و تکمیل عملیات تراکم، سنگدانه ها باید در بستر قیری راه فروبنشینند تا از حرکت و جابجائی آنها در برابر ترافیک جلوگیری شود؛
ث- به مقدار لازم پیش بینی شده آزمایشگاه پخش شوند تا در برابر تغییرات دمای محیط و شرایط ترافیکی، دچار قیرزدگی نشده و در سطح راه تغییر شکل به وجود نیاید.